przetłumaczenie z języka francuskiego przez  Franciszka Wysockiego 

                     Polski rząd na uchodźstwie



Polski rząd na uchodźstwie, oficjalnie nazwany rząd RP na uchodźstwie, to nazwa nadana do polskich prawnych organów politycznych, z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, po kampanii 1939 roku osiedlili się najpierw w Angers, Francja, a następnie w Londynie, w Wielkiej Brytanii, po klęsce Francji w czerwcu 1940 roku do nadal, w imieniu narodu polskiego, walkę z agresorem. Zgodnie z polską konstytucją, w kwietniu 1935 roku, polskie władze na uchodźstwie legalnie utrwalać do dnia 22 grudnia 1990 roku, kiedy ostatni prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wymawia ich rozpuszczanie i przekazuje swoje uprawnienia samym czasie co insygniów prezydenckich II Rzeczypospolitej Polskiej Lechem Wałęsą, prezes wybierany w drodze wolnych i demokratycznych wyborach od wojny.


Warszawa do Londynu

We wrześniu 1939 roku, gdy wojska niemieckie i radzieckie kontrolowane terytorium Polski wzdłuż płaszczyzny wyznaczonej przez pakt niemiecko-sowiecki, legalny rząd i Naczelnego Dowództwa Polski, którzy nie chcą się poddać, schronił się we Francji. następnie tworzą rząd na uchodźstwie z siedzibą w Angers w dniu 22 listopada 1939 do 12 czerwca 1940, pod przewodnictwem Władysława Raczkiewicza wyznaczony przez prezydenta Ignacego Mościckiego, od 1926 roku, internowany w Rumunii, a przede wszystkim zaniepokojony zachowaniem ciągłość państwa polskiego decyduje się przenieść swoje obowiązki wynikające z Konstytucji RP w kwietniu 19351.

W dniu 20 grudnia 1939 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie, W. Raczkiewicz, jest witany w Castle Pignerolle zamieszkania w Saint Barthelemy d'Anjou koło Angers.



















Zamek Pignerolle, efemeryczne siedziba rządu polskiego na uchodźstwie.



Raczkiewicz wybrany jako premiera generała Władysława Sikorskiego.


















Generał Władysław Sikorski, premier od września 1939 do lipca 1943


Jego gabinet został zaprzysiężony w dniu 1 października 1939. Ten szybko tworzy Unia Polski z walki zbrojnej (ZWZ) powierzono generałowi Stefan Grot-Rowecki. Armia podziemna zostanie wyróżniony w dziedzinie jego działalności ruchu oporu. Zostanie on zastąpiony w lutym 1942 roku przez Armię wnętrz (AK lub AK). Na francuskiej ziemi, polski rząd na emigracji jest tworzenie armii polskiej do kontynuowania walki, składający się z czterech działów - dwa mają czasu, aby zilustrować wielkiej walki w maju-czerwcu 1940. Przynajmniej 20.000 bojowników Polacy we Francji udało się dotrzeć do Wielkiej Brytanii tuż po zawieszeniu broni, aby kontynuować walkę.

Uznany przez aliantów, rząd polski na emigracji osiadł w Londynie po klęsce Francji w czerwcu 1940 roku generał Sikorski przekonał brytyjskich dowódców wojskowych, aby tworzyć zachodnią polskiego wojska, zmotoryzowane jednostki, która stanie 1st polski oddział pancerny w lutym 1942 roku, a które pozwalają Polacy aktywnie uczestniczyć w wyzwoleniu Europy. Wzmocnione przez przybycie wygnanych żołnierzy, armia polska staje się pierwszym obcej armii w Wielkiej Brytanii.

Po niemieckiej ofensywy przeciwko ZSRR w czerwcu 1941 roku rząd polski na uchodźstwie zdecydował się odnowić stosunki dyplomatyczne z dawnym przeciwnikiem Radzieckiego (umowy Sikorski-Majski). Część polskich jeńców wojennych w ZSRR zwolniony i wstąpił do polskiej armii generała Władysława Andersa, który będzie uczestniczyć w kampanii włoskiej, szczególnie w bitwie pod Monte Cassino w maju 1944 roku.

Ponadto, 1. Dywizja Pancerna Polski weźmie udział pod brytyjskim dowództwem operacyjnym podczas bitwy o Normandię, a zwłaszcza tzw walkę o "zamknięciu kieszeni Falaise".

Wreszcie, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa zostaną zilustrowane podczas operacji Market Garden we wrześniu 1944 roku.

W czasie wojny, a zwłaszcza po 1942 roku, władze polskie na emigracji, dostarczane informacje z pierwszej ręki przez opór, zapewni sprzymierzone rządy i opinię publiczną wolnego świata najwcześniejsze raporty i bardziej precyzyjne od eksterminacji podczas juives2,3 populacji - i zadzwoń na próżno do konkretnych działań, aby zakończyć extermination4,5.

Litery (kilkadziesiąt), jak Jan Karski, Jan Tadeusz Chciuk7 Nowak6 lub pojedzie w obu kierunkach z narażeniem własnego życia: Jan Karski i Jan Nowak, wysłanych przez AK oba poszedł z Polski do Londynu natomiast Tadeusz Chciuk-Celt został zrzucony dwukrotnie wysłany do polski jako polskiego rządu na emigracji. Litery wysyłane do Polski w tych warunkach były nazywane Cichociemni ( "Silent Shadow").


Reakcja Stalina



W kwietniu 1943 roku, a następnie co odkrył zbrodni katyńskiej rząd polski na emigracji przeciwieństwie stanowisko aliantów, która ma tendencję do zwalnia armię radziecką. Kilka miesięcy później, Sikorski zginął w katastrofie lotniczej powrocie z inspekcji na Bliskim Wschodzie. Stanisław Mikołajczyk następcą.

W Polsce, Stalin powołał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (lub Komitetu Lublin), Komunistyczna inspirowane, aby przeciwdziałać rządu polskiego na uchodźstwie. Polska działaczka komunistyczna Wanda Wasilewska odegrał kluczową rolę w tworzeniu polskiego oddziału Armii Czerwonej podczas II wojny światowej. Przy wsparciu ZSRR, to w przeciwieństwie do rządu polskiego na uchodźstwie. To przyczyniło się do powstania Chińskiej Republiki Ludowej.

Pod koniec wojny, Stalin poinformował sojuszników chciała terytoria zaanektowane przez ZSRR w 1939 roku, że polskie władze odmawiają Londynie. Mikołajczyk przeciwieństwie także Stalin zaproponował utworzenie rządu zdominowanego przez komunistów. Ale w styczniu 1945 roku Armia Czerwona wkroczyła do Warszawy i powołała Komitet Lublinie.

Wreszcie na konferencji w Jałcie, 11 lutego 1945 roku, polskie granice ponownie zdefiniowano na podstawie roszczeń Stalina, który wyjaśnił, że tylko silny rząd polski i pro-komunistyczne będzie w stanie zagwarantować bezpieczeństwa Związku Radzieckiego, a rządu "jedności narodowej" jest wykonany. Mikołajczyk, który zrezygnował ze stanowiska premiera rządu na uchodźstwie, zgodził się wziąć udział. Został mianowany wicepremierem i ministrem rolnictwa. Po konferencji aliantów wycofały swoje uznanie dla rządu polskiego na uchodźstwie.

W marcu 1945 roku władze sowieckie zorganizowały spotkanie z przedstawicielami rządu na uchodźstwie i polskiego ruchu oporu. Właśnie pojawił się na miejscu, część delegacji jest nagle zatrzymał się. Jej członkowie są oskarżeni podczas publicznego procesu, o które walczył "przeciwko Związkowi Radzieckiemu i wbrew interesom Polski", a także o "współpracował z nazistami." Większość oskarżonych zostanie skazany na więzienie lub wygnanie.

Ze swej strony Mikołajczyk zrezygnował z rządu pro-sowieckiej w następstwie skandalu w polskiej oszustwa, że ​​nękany wyborów parlamentarnych w styczniu 1947 roku zagrożony aresztowaniem, znów wybiera wygnanie. Po pobycie w Londynie, gdzie jest uważany za zdrajcę za współpracę z komunistami, postanowił osiedlić się w Stanach Zjednoczonych.
Rząd na emigracji w okresie reżimu komunistycznego

Odmowy uznania reżim komunistyczny rząd polski na emigracji kontynuuje swoją pracę pomimo napięć wewnętrznych. W 1954 roku, niektóre z osób, twierdząc, wsparcie w wysokości 80% polskich zesłańców, sprzeciwia się prezydent August Zaleski, który chce wykonywać swój mandat poza okres siedmiu lat. Dysydenci następnie tworząc "RJN" prowadzony przez trzech wysokich urzędników Tomasz Arciszewski, generał Władysław Anders i Edwarda Raczyńskiego. Pełne pojednanie nastąpi po śmierci Zaleskiego w 1972 roku.

Niektórzy delegaci lub krewni rządu emigracyjnego zdecyduje się na powrót do Polski, a premier Hugon Hanke w 1955 roku i jego poprzednik Stanisław Mackiewicz w 1956 roku polski reżim komunistyczny następnie szeroko nagłośnione powrót wygnańców, przypisując im stanowisk odpowiednie i wybaczając im swoje przeszłe działania.

W latach 1970 i 1980, rząd i prezydenci w kolejnych uchodźstwie Stanisław Ostrowski, Edward Raczyński, Kazimierz Sabbat, Ryszard Kaczorowski pogłębić rosnące powiązania z ruchem rodzącej się opozycji w Polsce, zwiększając ruch robotniczy, wydań prasy podziemnej Solidarności, materialne i moralne wsparcie polskiej polityki emigracyjnej (utworzenie funduszu wspierania pracowników (1976), wolność słowa (1978) oraz w kraju funduszu pomocowego (1979) 8.

Rząd polski na emigracji kontynuował swoją działalność aż do dnia 22 grudnia 1990 roku, krótko po wyborze Lecha Wałęsy jako Prezydenta Rzeczypospolitej po dekadach rządów komunistycznych w Polsce. To było wtedy, że prezydent w biurze, Ryszard Kaczorowski przekazał do nowego demokratycznie wybranego prezydenta insygniów przewodnictwem République9. W ten sposób została przywrócona ciągłość Rzeczypospolitej i, w efekcie, z mocą wsteczną uznawał rządu na uchodźstwie. W 1992 roku medale wojskowe i inne odznaczenia przyznane przez ten rząd zostały oficjalnie uznane w Polsce.
Siedziba Prezydenta Rzeczypospolitej na uchodźstwie

Po zainstalowaniu podczas dziwna wojna do Paryża, a następnie do zamku Pignerolle, Saint Barthelemy d'Anjou koło Angers, rezydencja prezydenta na uchodźstwie znajdował się w 1940 roku w Ambasadzie Polskiej w Londynie, następnie od 1945 roku na 43 Eaton Place, Chelsea, Londyn.